به گزارش نسیم قائن ، چه قدر سخت است وقتی که در آخرین روزهای هفته معلم ،دانش آموزان عکس معلم کلاسشان را که در جاده قاین – بیرجند به همراه همسر وفرزند خردسالش براثر برخورد با تریلی جان به جان آفرین تسلیم کردند برروی میز ،با شاخه گلهای هفته بزرگداشت مقام معلم تزئین کنند!! و روی تخته بنویسند معلم عزیزم پیش خداست امروز.
آن روز تا ظهر دانش آموزان گریه می کردند ،همکاران در عزایش اشک ریختند.
وقتی فرزندم به خانه آمدگریه می کرد و آن شب خواب از چشمان ما پریده بود .
آخر چه شد که تو ای معلم عزیز در کلاس حاضر نشدی؟؟آیاجای خالی تو را احساس می کنم؟؟
نمی دانم این همه قربانی را تاکی باید در جاده مرگ و دلهره شاهد باشیم ؟مسئولین کی فکری به حال این مردم بر می دارند؟آیا سکوت مردم سبب بی تحرکیشان می شود؟
مسئولین !این جاده تحمل این بار ترافیک را ندارد .
این جاده برای سال های ۵۰ و۶۰ ساخته شده ،برای زمانی که هنوز گمرک ماهیرود اسمش هم نبود وهم استانی های ما آن را افتتاح کردند در حالی که باید مردم تاوان آن ندانم کاری ها را بدهند .
مدیرانی که بدون در نظر گرفتن زیرساخت جاده ای کلنگ گمرک ماهیرود را برزمین زدند و گمرک یزدان را فراموش کردند .
مدیرانی که آنچه را دارند برای خود می خواهند و برای مردم زحمت می تراشند .
زحمت متراش و مایه رحمت باش پل باش به جای آنکه دیوار شوی
همان هایی که بودجه سال ۹۰-۹۲را که برای دوبانده شدن جاده قاین بیرجند بود صرف دوبانده شدن جاده خوسف کردند..
همان مدیرانی که باید ۱۵ کیلومتر از ورودی و خروجی هرشهرستان را دوبانده می کردند ،آمدند وهمه را صرف ورودی مرکز استان کردند وحال تاوان آن همه لیاقت را باید مردم بپردازند واز جان مایه بگذارند.
جاده مرگ،پدر، مادر و فرزند گرفت تکه هایش سرمردان خردمند گرفت
ای مدیران خردمندِ خرد ورزِ خدوم ناله ام گوش کَرِ خفته در بند گرفت
روی این شانه ی ما پایه تابوت تو باد باشد آن روز که تابوت توهم پند گرفت
نگارنده:حسن مختاری
عصر روز ۱۷ اردیبهشت ماه ،معلم قاینی به همراه همسر و فرزند ۲۰ ماهه‌اش در سانحه تصادف رانندگی در محور قاین به بیرجند، فوت شدند.
مرحومه فاطمه رضاپور که دارای سابقه ۲۵ ساله در آموزش و پرورش بود، معلم پایه ششم دبستان شهید باهنر قاین بود.
