به گزارش نسیم قائن ، امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام دنبال جنازه‌اى مى‌رفت. شنید مردى مى‌خندد، فرمود: گویا مردن در این جهان را براى غیر ما ثبت کرده‌اند، و انگار حق بر غیر ما واجب شده است.
و خیال مى‌کنى مردگانى که مى‌بینیم مسافرانى هستند که به زودى به جانب ما باز مى‌گردند.
آنان را در قبرهایشان مىنهیم و ارثشان را مى‌خوریم؛ گویى ما پس از آنها جاودان خواهیم بود، که پنددهندگان را از یاد بردیم، و نشانه هر بلاى سخت و سنگین شدیم.
متن حدیث:
وَ تَبِعَ جِنَازَهً فَسَمِعَ رَجُلًا یَضْحَکُ فَقَالَ کَأَنَّ الْمَوْتَ فِیهَا عَلَى غَیْرِنَا کُتِبَ وَ کَأَنَّ الْحَقَّ فِیهَا عَلَى غَیْرِنَا وَجَبَ وَ کَأَنَّ الَّذِى نَرَى مِنَ الْأَمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِیلٍ إِلَیْنَا رَاجِعُونَ نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ وَ نَأْکُلُ تُرَاثَهُمْ کَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ ثُمَّ قَدْ نَسِینَا کُلَّ وَاعِظٍ وَ وَاعِظَهٍ وَ رُمِینَا بِکُلِّ فَادِحٍ وَ جَائِحَهٍ.
«نهج‌البلاغه، حکمت۱۲۲»
